ŚWIĘTO WIOSNY
Premiera spektaklu odbyła się 16 marca 2013 r. na Dużej Scenie KTT.
Premiera telewizyjna odbyła się 8 czerwca 2013 r. w TVP2.
Pokaz filmu w technologii 3D odbył się 22 maja 2013 r. w kinie Atlantic w Warszawie.
Czas trwania: 40 min
muzyka – Igor Strawiński
choreografia – Angelin Preljocaj
asystentka choreografa – Claudia de Smet
scenografia – Thierry Leproust
kostiumy – Eric Bergère
światło – Marion Hewlett
choreolog – Dany Lévêque
reżyser nagrania telewizyjnego – Konrad Smuga
Święto wiosny /Le Sacre Du Printemps/ należy do arcydzieł sztuki tanecznej i muzycznej. Słynna prapremiera odbyła się 29 maja 1913 r. w Paryżu. Zrealizowana przez Igora Strawińskiego i Wacława Niżyńskiego, we współpracy z Baletami Rosyjskimi Siergieja Diagilewa, wywołała niespotykany dotąd skandal, dzieląc publiczność na zwolenników i przeciwników tego kontrowersyjnego baletu.Do dziś powstają autorskie wersje tego przedstawienia tworzone przez najbardziej cenionych, światowych choreografów takich jak: Pina Bauch, Maurice Béjart. Niezwykłym dziełem jest również wersja wybitnego i uznanego Angelina Preljocaj’a, zrealizowana dla cenionego, polskiego zespołu Kieleckiego Teatru Tańca, który występował również m.in. w filmie muzyczno-baletowym „Siedem bram Jerozolimy” nominowanym do nagrody EMMY AWARD 2009, z muzyką Krzysztofa Pendereckiego i animacjami Tomasza Bagińskiego.
W tym roku mija 100 lat od paryskiej prapremiery baletu. Z tej okazji spektakl Święto wiosny. Świętokrzyska magia praczasów Preljocaja w wykonaniu Kieleckiego Teatru Tańca, został zarejestrowany w technologii 2D i 3D przez reżysera Konrada Smugę. Premiera telewizyjna odbyła się w programie TVP2 8 czerwca 2013 r. Film wyprodukowany został przez Kielecki Teatr Tańca we współpracy z Regionalną Organizacją Turystyczną Województwa Świętokrzyskiego przy wsparciu finansowym Prezydenta Kielc, jako działanie promujące region poprzez sztukę wysoką.
Premiera Święta wiosny w choreografii Angelin Preljocaj’a odbyła się w 2001 r. w Staatsballett Berlin. W premierze udział wzięli tancerze Ballet Preljocaj i Staatsballett Berlin. Preljocaj rozgrywa akcję spektaklu w minimalistycznej scenografii. W przestrzeni, w której dokonana zostanie ofiara, znajdują się sześciany imitujące trawiasty grunt. Ta oszczędna, surowa sceneria uwydatnia pierwotną, silną relację pomiędzy naturą a człowiekiem. Staje się nie tyle tłem, co współuczestnikiem barbarzyńskiego obrzędu. Choreografia Preljocaja uwydatnia rozdźwięk pomiędzy konstytutywnym, pierwotnym związkiem człowieka z naturą, a kruchą, złudną relacją z drugim człowiekiem. Dramatyzm rozgrywających się wydarzeń spotęgowany jest realistycznym ukazaniem relacji i agresji.
Mężczyźni obserwują zmysłowo poruszające się kobiety. Narasta energia witalnej seksualności. Soczystość i gwałtowność ruchów potęguje współodczuwanie tworzących się par. W rytmicznym pędzie Gromada wpada w trans, podczas którego przenika przez nią myśl naznaczenia ofiary. Staje się to niepostrzeżenie. Gromada otacza Wybraną ze wszystkich stron. Ona rozpaczliwie próbuje uciec z rytualnego kręgu, szarpie się, dziko i gwałtownie broni swego istnienia. Jest świadoma nieuchronności własnego, okrutnego losu, mimo to pierwotne instynkty każą jej zawzięcie walczyć. Grupa pozostaje nieugięta. Zdziera z Wybranej ubranie, by dokonać rytualnego gwałtu. Upokarzana ofiara zapamiętale broni się nadal, jednak finał obrzędu zbliża się nieuchronnie…
Licencja na wystawienie utworu została wydana przez Stowarzyszenie Autorów ZAiKS.
Wykonanie odbywa się za zgodą wydawnictwa Boosey & Hawkes
Galeria
