Projekt edukacyjno-taneczny
Spektakl jednoaktowy
Celem projektu jest przybliżenie historii geologicznej regionu świętokrzyskiego w formie atrakcyjnego widowiska taneczno-muzycznego. Połączenie treści edukacyjnych z elementami muzyki i tańca w pięknym otoczeniu przyrody będzie niezapomnianym wydarzeniem edukacyjno-artystycznym.
t w ó r c y
Choreografia : Anna Budnicka
Muzyka: Piotr Stefański, Emilia Anna Tuśnio
o b s a d a p r e m i e r o w a
- młodzież ze Szkoły Kieleckiego Teatru Tańca
- Studio Tańca Candela
- Studio Tańca VERSO
Hilary Mala: Mikołaj Wojtachnio
Żona Hilarego Mali: Natalia Łomińska
Św. Barbara: Natalia Sikora
Konie: Hanna Piątkowska, Dominika Roman, Kinga Ruszkiewicz
Górnicy: Barbara Jung, Martyna Jęczalik, Maria Kozieł, Hanna Olejarz, Kinga Pilśniak, Magdalena Rokicka, Filip Gajewski
Galeny: Klaudia Bełczowska, Karolina Grzybczyk, Julia Jasiak, Milena Koncewicz, Wiktoria Król-Syzdół, Martyna Piasecka, Liliana Podstawka, Roksana Rzędowska, Nadia Zagdan
Zjawy: Klaudia Bełczowska, Karolina Grzybczyk, Julia Jasiak, Milena Koncewicz, Wiktoria Król-Syzdół, Natalia Łomińska, Martyna Piasecka, Liliana Podstawka, Roksana Rzędowska, Nadia Zagdan
- Zespół Muzyczny Studium Instrumentów Etnicznych w składzie:
Piotr Stefański – śpiew
Emilia Anna Tuśnio – śpiew
Roland Langer – gitara
Krzysztof Olejarz – instrumenty perkusyjne
Sebastian Szczepański – gitara basowa
r e a l i z a t o r z y s p e k t a k l u
koordynator merytoryczny: Anna Budnicka
koordynator techniczny: Dawid Kościuk
realizator techniczny: Dawid Kościuk
obsługa techniczna: Adam Bakalarz, Piotr Młynek, Piotr Sarnecki
Premiera spektaklu odbyła się 2 lipca 2022, godz. 19.15 w Geonatura – Ogrodzie Botanicznym w Kielcach.
Legenda o Hilarym Mali
Fragmenty legendy w formie XVIII wiecznej, zapisanej w archiwum górniczym w Suchedniowie; przekazali ją w XIX w m.in. Oskar Kolberg, Hipolit Święcicki, Włodzimierz Kondaki.
Niejaki Hilary Mala, włościanin z Niewachlowa i górnik, trudnił się kopaniem kruszcu w górze pobliskiej. Był on pracowitszym od wielu, pobożnym i przykładnym, wszakże długi czas nie miał szczęścia – i z biedą utrzymywał swoją rodzinę. Ubogi, więc nieśmiały i milczący Mala, ukopaną przez siebie rudę sprzedawał w mieście i grosz oddawał żonie… a wieczorami wróciwszy z roboty, wychodził za chałupę na pole i modlił się szczerze. Pewnego razu, gdy zasnął po modlitwie z litanią na ustach, zobaczył on we śnie Św. Barbarę i usłyszał słowa zachęty, widział on we śnie zamkniętą szparę i skałę ponad skarbem w górze, zrozumiał więc, że ją przebić potrzeba. Obudziwszy się Mala pamiętał co mu się śniło, nie powiedział ani słowa nikomu… Pracował on z pilnością niesłychaną, krusząc twardą skałę, a ponieważ inni górnicy unikali zawsze robót w kamieniu i szukali kruszcu w miękkich glinach, więc gdy widzieli jak Mala kruszy skałę, w której gdzieniegdzie tylko błyszczały drobne ziarna kruszcu, niektórzy górnicy radzili mu obrać inne miejsce, inni drwili z prostaka, nazywając go waryatem i opowiadali żonie o dziwactwie Mali. Lecz Mala był człowiekiem silnej wiary, nic go nie mogło oderwać od pracy, bo on wierzył w swój sen i pracował prawie bez odpoczynku. Kruszec ołowiu trafiał mu się czasami w bardzo małej ilości, lecz wkrótce i to zginęło, … biedny Mala wyczerpał wszystkie swoje środki, jadł tylko suchy kawałek czarnego chleba, zadłużył się u wszystkich bogatszych sąsiadów…W tych kilku dniach ostatniej już nędzy, zdołał on nareszcie przebić skałę i dostał się do nowej szpary zawalonej olbrzymiemi bryłami błyszczu ołowiu. Wtedy dopiero żona i koledzy Mali zobaczywszy prawdziwy skarb, dowiedzieli się o śnie – i uwierzyli, że to było objawione… kamień dookoła brył wyłamano, lecz ani liny nowe, ani potrójne łańcuchy nie mogły wytrzymać ciężaru brył, wszystko to pękało przy obrocie windy. Wówczas górnicy sami pomiędzy sobą uradzili, żeby zrobić nową linę z łyka lipowego…na niej dopiero zdołali wyciągnąć w całości bryły kruszcu.
„Program Przestrzenie Sztuki jest finansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, realizowany przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca oraz Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego”.
Zdjęcia ze spektaklu autorstwa Katarzyny Kątnej.
Galeria
