Na zaproszenie Polskiego Teatru Tańca w Poznaniu, KTT zaprezentuje trzy spektakle: „NEWs INSPIRATIONs”, „Perła”, „Nieustannie”.
Występ odbędzie się w ramach X Międzynarodowego Festiwalu Teatrów Tańca, imprezy wchodzącej w skład wydarzenia: Dancing Poznań 2013.
„NEWs INSPIRATIONs”
Choreografia, scenografia, kostiumy, światła: Stephen Delattre
Muzyka: „Fearful symmetries”, John Adams i orkiestra St.Luke
Czas trwania: 30 min.
Choreografia jest wyrazem hołdu składanego krytykom za przyznanie Stephen’owi Delattre nagrody na Międzynarodowym Konkursie Choreograficznym w Hanowerze, w 2010 roku. Głównym tematem spektaklu jest relacja pomiędzy dwoma światami: artystycznym i dziennikarskim oraz ich wzajemne powiązania. Prasa jest tutaj organem publicznym, której zadaniem jest komentowanie za pomocą słów twórczej pracy wyrażanej przez tancerza swoim ciałem. Czasami słowna interpretacja dzieła dokonana przez recenzentów jest zbieżna z intencją twórców, wyrażoną za pośrednictwem tworzywa – jakim jest działające w czasie i przestrzeni – ciało. Czasami jednak prasowy komentarz werbalny do działań podjętych na scenie, rozmija się z intencją twórców. Niezgodność tych dwóch stron, może pojawić się wtedy, gdy tancerze czują się zablokowani, ograniczani lub gdy błędnie zostają zinterpretowane dzieła choreografów. Nie istnieje złoty środek, gwarantujący zadowolenie wszystkich. To właśnie krytycy dysponują odpowiednimi narzędziami, by komentować i wspierać twórczą pracę artysty. Postawa wnikliwości i otwarcia na dzieło nie pozbawia ich prawa do dostrzegania słabych punktów czy błędnej koncepcji dzieła. Zdarza się, że ryzyko i wyzwanie, jakie podejmuje choreograf, nie prowadzi do oczekiwanych efektów i twórcze działanie kończy się niepowodzeniem. Od krytyka i twórca i widz oczekują wtedy nie lapidarnej negatywnej oceny, ale wnikliwej analizy. Przecież obie strony chcą osiągnąć ten sam cel, którym jest przekazanie widzowi emocji oraz idei.
„Perła”
Choreografia, kostiumy: Małgorzata Ziółkowska
Muzyka: Leszek Możdżer
Perła…Naturalne piękno… Forma czysta sama w sobie… Piękna i naturalna. Jak kobieta… W każdym etapie życia, w każdym wieku, w każdej chwili. Podobno nie ma jednakowych pereł. Tak jak nie ma jednakowych kobiet. Jednakże każda kobieta znajdzie wspólny mianownik z drugą kobietą. Każda będzie niejako jej perłowym, pięknym bądź nie, odbiciem… Nie trzeba kobiety ubierać, malować ani przyozdabiać niczym, żeby znaleźć w niej piękno… Podobnie jak perle wystarczy być perłą. Obydwie jednak, i kobieta i perła tworzą wyjątkowo magiczny obraz… piękna… Każda kobieta jest dla mnie perłą.
„Nieustannie”
Choreografia, kostiumy: Ryszard Kalinowski
Muzyka: Arvo Pärt Premiera: 24 czerwca 2012 r.
Czas trwania: 20 min
nieustannie, czyli ciągle, nieustająco, stale, ustawicznie, wciąż, nieprzerwanie, każdorazowo, notorycznie, zawsze, wiecznie… Mówią, że jest w człowieku ogromna potrzeba bycia z kimś, wręcz immanentna dążność do odnalezienia siebie w drugim… tak więc wciąż szukamy, wypatrujemy i usiłujemy pochwycić pojawiającą się na horyzoncie naszych pragnień szansę, by rzeczywiście i ostatecznie zbliżyć się do kogoś, kogo tak bardzo chcielibyśmy nazwać swoim przeznaczeniem… ale co robimy gdy się to stanie, gdy znajdziemy, jak się nam wydaje, to dopełnienie siebie? czy potrafimy się tym w pełni ucieszyć? zachwycić? tak łatwo się zniechęcamy, porzucamy pierwsze zauroczenie i znowu podążamy za… czym? obyśmy nie szukali zbyt długo…
Galeria
