Na nasze zaproszenie
31 stycznia 2018 r / godzina 19.00 /
Beijing Dance Academy wystąpi na dużej scenie Kieleckiego Teatru Tańca, Plac Moniuszki 2B.
,,Fen Mo’’
Inspiracją dla Fen Mo było twierdzenie zawarte w „Rejestrze obrazów wszystkich dynastii” autorstwa Yan Yuan Zhanga z okresu dynastii Tang (618-907), które głosi, że „jeśli atrament wystarczy malarzowi, by wyrazić pięć barw, to można powiedzieć, że udało mu się wydobyć najgłębszy sens wyobrażanej rzeczywistości. Lecz jeśli malarz poświęci całą swą uwagę wyłącznie kwestii tych pięciu barw, nie zdoła uchwycić istoty rzeczy”. Choreograf stara się unaocznić widzom unikalny rodzaj estetyki właściwej chińskim malowidłom, wykorzystując do tego ruchy tancerzy. Sposób, w jaki atrament nasącza ryżowy papier, znacząc jego powierzchnię mozaiką cieni, jasnych lub ciemnych, mokrych lub suchych, intensywnych lub stonowanych, znajduje swoje dokładne odzwierciedlenie w ciele poruszającego się tancerza: wdech lub wydech, aktywność lub bezruch, postawa otwarta lub zamknięta, ruchy szybkie lub powolne, wznoszenie lub opadanie. Taniec wykorzystuje pełen repertuar tradycyjnych motywów, takich jak: Oddech, Szczudła, Włosy, Rękawy, Miecz, Wachlarz, Parasol, i Spódnica, by wyrazić takie emocje jak: Przywiązanie, Wyrafinowanie, Zakochanie, Poczucie krzywdy, Smutek, Relaks, i Miłość na modłę charakterystyczną dla chińskiej duchowości. Sposób przedstawienia tych uczuć łączy w sobie zarówno elementy historyczne, jak i kulturowe, czerpiąc ze źródeł okresu klasycznego.
AKT I PRZEBUDZENIE
Pierwszy akt wykorzystuje oddech jako początek ruchów i szuka zmian w czasie i przestrzeni za pomocą symboli wróżbiarskich. W tym akcie tancerze poprzez swoje ruchy zaczynają tworzyć „ruchy wody i atramentu”.
AKT II PRZEPŁYW
Uważany za dopełnienie tańca. Tancerze wkraczają na scenę na szczudłach. Komplementarne wobec siebie elementy dynamiczne oraz chwile bezruchu, jak również delikatnie faliste pozy, wyrażają wdzięk i elegancję podobną atramentowi wlanemu do wody i wysublimowanej naturze życia.
AKT III INSTYNKT
W tym uważanym za duszę i esencję tańca akcie oglądamy dialog pomiędzy „Zhong Kui’em” (pogromcą duchów w chińskiej mitologii), a duchem. Pełne smutku falowanie „Wodnych rękawów” i wyobrażenie „Miecza” przecinającego „Włosy” oddaje z najgłębszym autentyzmem ducha chińskiej klasyki.
AKT IV WYZWOLENIE
Uznawana za wyobraźnię w tańcu, w tym akcie tancerze używają trzepotania „Jedwabnego stroju” jako metafory atramentu ciała i malują stopniowo harmoniczne obrazy człowieka natury. („Wędkowanie samotnie nad rzeką pokrytą lodem i śniegiem”, „Góra ze wszystkimi ptakami odlatującymi” i „Dwoje kochanków pod jednym parasolem”).
AKT V KSZTAŁT/BEZKSZTAŁTOŚĆ
Jest to uważane za artystyczną koncepcję i koniec tańca. Poprzez kolory czerni i bieli oraz ruch stworzony przez plisowane spódnice, „puste odejście” i wieczność ludzkiego życia wyraża się żywo.
Galeria
