Spektakl pt. „Ballady. Mickiewicz – wyprawa na Duchy wschodnie” zagramy dla Państwa dwukrotnie w dniu 31 marca br: o godzinie 10:00 (spektakl szkolny) oraz o godzinie 19:00 (spektakl wieczorny).
Galeria
Spektakl jednoaktowy
czas trwania 90 min.
TWÓRCY:
Grzegorz Pańtak – reżyseria, dramaturgia, dialogi, reżyseria światła, przestrzeń plastyczna, kostiumy
Elżbieta Pańtak – choreografia/scenariusz choreograficzny
Antonina Kaminska – choreografia
Joanna Piwowar-Antosiewicz – muzyka (Świteź – sł. A. Mickiewicz, Uwertura)
Marek Tercz – muzyka (Ballady i romanse – sł. W. Broniewski, Biel i czerń – sł. M.Tercz)
Tadeusz Nowakowski – projekcje multimedialne
Iryna Mozer – malowanie kostiumów
O TWÓRCACH
dr Grzegorz Pańtak – zastępca dyrektora Kieleckiego Teatru Tańca
Tancerz, choreograf. Współtworzył z Elżbietą Pańtak choreografię i był solistą w spektaklu taneczno-muzycznym Siedem Bram Jerozolimy – muz. K. Penderecki, reż. J. Minkowicz, animacje T. Bagiński
(Teatr Wielki – Opera Narodowa 2008). Powstały na jego podstawie film TVP otrzymał nominację do International Emmy® Award w USA (2009). W 2013 wyprodukował w KTT polską prapremierę Święta wiosny – muz. I. Strawiński, chor. A. Preljocaj – emisja TVP 2.
Z okazji roku Chopinowskiego organizował i współtworzył choreografię do programu TVP 2 Chopin4 z opracowaniem muz. W. Pawlika (2010). Współpracował z Narodową Operą Izraelską, dla której
choreograficznie zrealizował: Traviatę, Carminę Buranę w reż. Michała Znanieckiego (2014, 2015). Zrealizował projekty scenograficzne do spektakli KTT: Pasja (2016) oraz Alicja w Krainie Czarów (2017). Dodatkowo zrealizował reżyserię światła w ponad 20 projekcjach scenicznych. Laureat nagrody „Zasłużony dla Kultury Polskiej” 2019 (odznaka honorowa Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego). Współtwórca programu Przestrzenie Sztuki prowadzonego przez MKDN i S, IMIT, IT im. Raszewskiego.
dr Elżbieta Pańtak – dyrektor Kieleckiego Teatru Tańca
Choreograf, pedagog tańca jazzowego. Założyciel i dyrektor zawodowego zespołu Kieleckiego Teatru Tańca (miejskiej instytucji artystycznej). Absolwentka Uniwersytetu Łódzkiego – teatrologia.
Odbyła studia podyplomowe – teoria tańca na Uniwersytecie Muzycznym Chopina w Warszawie. Jest autorką ponad 30 spektakli dla zespołu Kieleckiego Teatru Tańca w tym cieszące się wysoką
frekwencją spektakle familijne Dziadek do orzechów, Alicja w Krainie Czarów, Kopciuszek zrealizowane w stylach tańca jazzowego i współczesnego. Współrealizowała choreografię do spekta-
klu taneczno-muzycznego pt. Siedem Bram Jerozolimy, muz. K. Penderecki (Teatr Wielki – Opera Narodowa 2008). Powstały na podstawie spektaklu film otrzymał nominację do International Emmy® Award w 2009 roku w USA. Współpracowała z Narodową Operą Izraelską, dla której z zespołem Kieleckiego Teatru Tańca jako choreograf współrealizowała mega produkcje: Traviata, Carmina Burana w reżyserii M. Znanieckiego (2014, 2015). Dla Opery Wrocławskiej współtworzyła z Grzegorzem Pańtakiem choreografię do opery Turandot (2008), do Traviaty w Operze na Zamku w Szczecinie (2016) oraz Romeo i Julii w Operze Śląskiej (2017) i operze w Szczecinie 2020 reżyseria M. Znanieckiego. Realizowała jako choreograf Galę sylwestrową dla Opery Bałtyckiej w Gdańsku, reżyseria S. Gonciarz (2017). Wyprodukowała w KTT polską prapremierę baletu Święto wiosny (2013), muz. I. Straviński, chor. A. Preljocaj a także widowiska taneczne z prawykonaniami na orkiestrę symfoniczną Filharmonii Świętokrzyskiej z muzyką P. Łukowca i K. Dębskiego. Wykładowca kompozycji tańca oraz tańca jazzowego i modern jazz na wyższych uczelniach w Polsce: AHE w Łodzi, UMFC w Warszawie. Prowadziła master classes w Polsce i Phoenix w USA w Master Ballet Academy. Otrzymała wiele nagród i wyróżnień m.in. Odznaka honorowa Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (2012). W 2022 roku Elżbieta Pańtak uzyskała tytuł doktora na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie.
Antonina Kaminska
Nagradzana tancerka i choreograf, urodzona w Odessie (Ukraina). Ukończyła z wyróżnieniem Wydział Choreografii Ludowej Odeskiej Szkoły Sztuki i Kultury. K. F. Dankevich oraz Katedrę współczesnej choreografii klasycznej Kijowskiego Narodowego Uniwersytetu Kultury i Sztuki. Pedagog tańca nowoczesnego w prywatnym studiu „Flash”.Jej prace choreograficzne są wielokrotnie nagradzane na międzynarodowych festiwalach i konkursach. Właściciel i jednocześnie choreograf prywatnej szkoły tańca: Akademia Tańca Współczesnego „Poezja ruchu”. Wraz z mężem (Stanislav Kaminskyi) jest współzałożycielką międzynarodowego festiwalu tańca współczesnego „MonocleFest” oraz „Impro Games” – festiwalu improwizacji w tańcu. Do Polski trafiła
wraz z rodziną jako uchodźczyni wojenna z Ukrainy. Dzięki Kieleckiemu Teatrowi Tańca i programowi wsparcia Narodowego Instytutu Muzyki i Tańca pn. „WspieraMy Ukrainę” na stałe mieszka i współpracuje z KTT, spełniając się głównie jako pedagog tańca współczesnego oraz street dance. Uczestniczyła także w warsztatach 50. Międzynarodowego Harcerskiego Festiwalu Kultury Młodzieży Szkolnej. W tym spektaklu występuje również jako tancerka ze swoim 8-letnim synem Miroslavem. .
Joanna Piwowar-Antosiewicz
Tworzy muzykę do spektakli teatralnych i słuchowisk. Pedagożka Laboratorium Nowych Praktyk Teatralnych Nowego Teatru w Warszawie. Laureatka Nagrody im. Grzegorza Ciechowskiego przyznawanej artystom łączącym w swej twórczości różne dziedziny sztuki. Współpracowała m.in. z Teatrem Powszechnym w Łodzi (Spiski wg Kuczoka), z Teatrem Roma w Warszawie (Zabawki Pana Boga), z Teatrem Zagłębia w Sosnowcu (Wakacje z duchami), z Teatrem Małym w Tychach (Dziób w dziób, Wyspa mojej siostry), Teatrem Miejskim w Gliwicach (Dziki wschód) . W oparciu o autorską metodę prowadzi
warsztaty interdyscyplinarne łączące teatr, muzykę, plastykę, literaturę, multimedia. Współtworzy zespół „Trzy Dni Później”. Jest również wokalistką i kompozytorką zespołów „Ms. No One” oraz „Digit All Love”.
Tadeusz Nowakowski
Z wykształcenia architekt urbanista, który porzucił koncepcje wielkopowierzchniowych obiektów użytkowych na rzecz sztuki, szczególnie w obrębie X i XI muzy. Od 2012 roku zajmuje się szeroko pojętym projektowaniem przestrzeni, prezentacji informacji i animacji, zarówno w ujęciu kulturalnym, społecznym, jak i komercyjnym. Zgłębia arkana komunikacji wizualnej, od wystaw muzealnych, przez infograficzne animacje i scenografie, po show łączące taniec z dynamicznymi projekcjami, nie bojąc się zboczyć na tory scenariuszy i reżyserii reklam, czy opraw komercyjnych programów telewizyjnych. Hobbystycznie zagorzały futurysta, stara się w swoją pracę wplatać wszelkie nowe rozwiązania na styku technologii, humanizmu i sztuki. Szuka nowoczesnych rozwiązań, będących odpowiedzią na coraz bardziej wizualny świat XXI w. Nie ma dla niego rzeczy niemożliwych, każde nowe wyzwanie to okazja do poszerzenia wiedzy i umiejętności. Uwielbia pracować z muzyką. Jego głównym obszarem zainteresowań jest ludzka percepcja, jej ograniczenia i możliwości.
OBSADA:
Antonina Kaminska
Miroslav Kaminskyi
/gościnnie/ uchodźcy wojenni z Ukrainy
Zespół artystyczny Kieleckiego Teatru Tańca
soliści:
Małgorzata Kowalska
Marta Starostecka
Aleksander Staniszewski
Małgorzata Boruń
Alicja Horwath-Maksymow
Julia Domagalska
Arkadia Dziarmaga
Pamela Paprota
Joanna Plata
Klaudia Tkaczyk
Roksana Wieczorek
Sandra Zybała
Bartłomiej Banasiak
Paweł Jacak
Marek Szajnar
Mateusz Wróblewski
Kamil Zdańkowski
Piotr Ziółkowski
Aktorzy Teatru Lalki i Aktora Kubuś
Kapitan – Zdzisław Reczyński
Iwan – Andrzej Sielski
Fiedia/Młody – Michał Wilk /aktor niezależny/
Marek Tercz – śpiew
Zespół Trzy Dni Później
Marta Piwowar-Wierzbicka
Joanna Piwowar-Antosiewicz
Marta Groffik-Perchel
Maciej Zakrzewski
Jakub Mitoraj
Trio Trzy Dni Póżniej to polska grupa muzyczna założona w 2000 w Głogowie przez trzy żeńskie głosy: Joannę Piwowar-Antosiewicz (Ms. No One, Digit All Love), Martę Groffik-Perchel i Martę
Piwowar-Wierzbicką. Zespół nagrał cztery, doskonale przyjęte przez krytykę, albumy: Trzy dni później (Dalmafon, 2005), Gdybym (Luna Music, 2009), Pokój jej cieniom (For Tune, 2014), Gryphia
(Home Records 2017). TDP współpracuje z teatrami stołecznymi: Teatrem Roma i Teatrem na Woli, a także z Teatrem Powszechnym w Łodzi oraz Teatrem Zagłębia w Sosnowcu, Teatrem Małym
w Tychach. Zespół stworzył również muzyczne spektakle autorskie, we współpracy ze znanymi twórcami, takimi jak Olga Tokarczuk, czy Wojciech Kuczok. Zespół zdobył wiele prestiżowych,
ogólnopolskich nagród m.in.: Nagrodę Artystyczną imienia Grzegorza Ciechowskiego, Grand Prix Studenckiego Festiwalu Piosenki w Krakowie, FAMY w Świnoujściu, Spotkań Zamkowych w Olszty-
nie. Utwór Kołysanka dziecinna w wykonaniu Zespołu, przez pół roku gościł na Liście Przebojów Programu Trzeciego Polskiego Radia. W 2004 roku w Konkursie Pamiętajmy o Osieckiej TDP wy-
walczył II Nagrodę. Jej wynikiem stało się nagranie płyty z tekstami Bolesława Leśmiana i Agnieszki Osieckiej. W 2014 zespół otrzymał prestiżową nagrodę Grand Prix XVII Konkursu Muzyki Folkowej Polskiego Radia „Nowa Tradycja”. Otrzymał również Nagrodę Specjalną za najbardziej twórczą adaptację muzyki ze zbiorów Oskara Kolberga. Od kilku lat zespół tworzy i prowadzi także
autorskie warsztaty wokalne i interdyscyplinarne dla dorosłych i dzieci – m.in. Bukolla – Baśnie świata – warsztaty muzyczne dla dzieci zwieńczone wspólnym występem uczestników warsztatów
z zespołem TDP (Łódź, 2019; Tychy, 2020); warsztaty wokalne w ramach festiwalu Miejsce Kobiet (Słupsk, 2019). W 2020 r. Zespół obchodził 20-lecie działalności artystycznej grając wspólne koncerty w Polsce i Czechach z Dorotą Barovą (współtwórczynią duetu wiolonczelowego Tara Fuki).
Orkiestra Dęta Straży Pożarnej w Krasocinie
Leopold Kwapisz – kapelmistrz
Krystian Pawłowski – zastępca kapelmistrza
Bartosz Bała, Szymon Bała, Jan Bartkowski, Paweł Budziosz, Jan Dąbrowski, Jakub Drej, Damian Frączek, Hubert Frączek, Tomasz Gawron, Andrzej Górecki, Mateusz Górecki, Weronika Grzyb, Mateusz Hajduk, Piotr Hajduk, Piotr Jackiewicz, Dominik Jakubowski, Mateusz Jakubowski, Jakub Klimczyk, Jakub Kuśmierczyk, Leopold Kwapisz, Artur Łapot, Natalia Rojecka, Adrian Malicki, Dawid Malicki, Izabella Malicka, Paweł Malicki, Wiktor Malicki, Mateusz Mikołajczyk, Jakub Niedbał, Oskar Niedbał, Olaf Nowak, Adam Nowakowski, Daniel Nowakowski, Krystian Pawłowski, Szymon Pawłowski, Damian Piaszczyński, Bartosz Pięta, Mateusz Pięta, Michał Puchalski, Kacper Rajek, Nikola Serafin, Bartłomiej Sosnowski, Daniela Szklarz, Kamila Szklarz, Wiktoria Śliwińska, Piotr Świeboda,, Mikołaj Walczak, Mikołaj Wdowiak, Nicolle Włodarska, Adrian Wójcik, Łukasz Wójcik, Maja Wyszyńska, Nikola Wyszyńska
SŁOWO WSTĘPNE OD AUTORA
Jeszcze rok temu planowałem spektakl sięgający do „Ballad i romansów” Mickiewicza w nieco innej formule i wymowie. Lutowa, militarna agresja rosyjska na Ukrainę zmieniła mój zamysł, gdyż wysunęła ponownie na plan pierwszy te elementy narodowej mentalności rosyjskiej, które od wieków stanowią niezrozumiałą i krytykowaną przez zachodnią cywilizację doktrynę relacji Rosji z sąsiadami.
Adam Mickiewicz w swojej twórczości podejmował wątki relacji Polaków i Rosjan wskazując na głęboką wspólnotę duchową miedzy narodami, ale i despotyczny sposób postępowania władz rosyjskich wobec sąsiadów jak i własnych obywateli. Mimo upływu lat wydaje się, że zarówno Rosja sowiecka jak i dzisiejsze państwo rosyjskie pielęgnuje ten rodzaj brutalnej, imperialnej postawy nie tylko wobec innych narodów, ale także wobec własnych obywateli. Sposób poniżania przeciwników, stosowanie wyrafinowanego kłamstwa, pogarda dla człowieka i jego cielesności widoczna jest także dziś w agresji wojennej ale również głęboko zakorzeniona jest w kulturze rosyjskiej. Z naszej perspektywy duch rosyjski z jednej strony jest np. witalny, emocjonalny, braterski, hojny, a z drugiej zgnębiony, oschły, bezwzględny i podły. Analizując tego powody napotkać można wiele czynników. Być może średniowieczny etos rycerski czy oświeceniowe idee Zachodu nie miały możliwości osadzić się w rosyjskiej społeczności. Wiele wieków zachodnia cywilizacja stara się poszerzać pole zrozumienia i wolności drogą demokratycznej czy obywatelskiej relacji rządu i obywateli. Niestety, rosyjska myśl państwowa i obywatelska nie buduje atrakcyjnej cywilizacyjnie kultury porozumienia poprzez partnerstwo.
Dzisiejszy spektakl łączy w sobie różne formy ekspresji scenicznej takiej jak: taniec, muzyka, śpiew, teatr dramatyczny i w symboliczny sposób dotyka nakreślonego powyżej tematu. Być może skłania do namysłu, iż bez należnego obruszenia wolnością narodu rosyjskiego i jego wewnętrznej obywatelskiej refleksji trudno będzie tworzyć nowy, braterski ład w naszej części
świata. Miejmy nadzieję, że sztuka może choć trochę stwarzać pole do porozumienia.
Grzegorz Pańtak
Świteź (fragmenty) Adam Mickiewicz
Ktokolwiek będzisz w nowogródzkiej stronie,
Do Płużyn ciemnego boru
Wjechawszy, pomnij zatrzymać twe konie,
Byś się przypatrzył jezioru.
Świteź tam jasne rozprzestrzenia łona,
W wielkiego kształcie obwodu,
Gęstą po bokach puszczą oczerniona,
A gładka jak szyba lodu.
Jeżeli nocną przybliżysz się dobą
I zwrócisz ku wodom lice,
Gwiazdy nad tobą i gwiazdy pod tobą,
I dwa obaczysz księżyce. (…)
Na miejscach, które dziś piaskiem zaniosło,
Gdzie car i trzcina zarasta,
Po których teraz wasze biega wiosło,
Stał okrąg pięknego miasta
Świteź, i w sławne orężem ramiona,
I w kraśne twarze bogata,
Niegdyś od książąt Tuhanów rządzona
Kwitnęła przez długie lata.
Nie ćmił widoku ten ostęp ponury;
Przez żyzne wskróś okolice
Widać stąd było Nowogródzkie mury,
Litwy naówczas stolicę. (…)
Raz niespodzianie obległ tam Mendoga
Potężnym wojskiem Car z Rusi,
Na całą Litwę wielka padła trwoga,
Że Mendog poddać się musi.
Nim ściągnął wojsko z odległej granicy,
Do ojca mego napisze:
„Tuhanie! w tobie obrona stolicy,
Spiesz, zwołaj twe towarzysze”.
Skoro przeczytał Tuhan list książęcy
I wydał rozkaz do wojny,
Stanęło zaraz mężów pięć tysięcy,
A każdy konny i zbrojny. (…)
„Gwałtu! – wołają – zamykajcie bramę!
Tuż, tuż za nami Ruś wali.
Ach! zgińmy lepiej, zabijmy się same,
Śmierć nas od hańby ocali”. (…)
Białawym kwieciem, jak białe motylki,
Unoszą się nad topielą;
List ich zielony jak jodłowe szpilki,
Kiedy je śniegi pobielą.
Za życia cnoty niewinnej obrazy,
Jej barwę mają po zgonie,
W ukryciu żyją i nie cierpią skazy,
Śmiertelne nie tkną ich dłonie.
Doświadczył tego car i ruska zgraja,
Gdy, piękne ujrzawszy kwiecie,
Ten rwie i szyszak stalony umaja,
Ten wianki na skronie plecie.
Kto tylko ściągnął do głębini ramię,
Tak straszna jest kwiatów władza,
Że go natychmiast choroba wyłamie
I śmierć gwałtowna ugadza.
Choć czas te dzieje wymazał z pamięci,
Pozostał sam odgłos kary,
Dotąd w swych baśniach prostota go święci
I kwiaty nazywa cary”.
Realizatorzy techniczni
KIEROWNIK TECHNICZNY
Piotr Sarnecki
OBSŁUGA TECHNICZNA SCENY
Adam Bakalarz, Filip Bujak, Stanislav Kaminskyi, Paweł Kita, Sebastian Malec, Piotr Młynek, Mirosław Nieckarz, Jarosław Soczomski, Marek Winiarski
REALIZACJA DŹWIĘKU
Dawid Kościuk
INSPICJENT
Katarzyna Dolatowska
PRACOWNIA KRAWIECKA
Jolanta Dudek, Małgorzata Sasak, Iryna Mozer
REALIZACJA ŚWIATŁA
Mirosław Sobczyk
ZABEZPIECZENIE P.POŻ
Grzegorz Krawczyk
Pracownicy Kieleckiego Teatru Tańca
DYREKCJA KIELECKIEGO TEATRU TAŃCA : dr Elżbieta Pańtak, dr Grzegorz Pańtak
KIEROWNIK BALETU / INSPEKTOR BALETU
Małgorzata Ziółkowska
KOREPETYTOR BALETU
Pamela Paprota
ZESPÓŁ ARTYSTYCZNY KTT:
SOLIŚCI: Arkadia Dziarmaga, Alicja Horwath-Maksymow, Małgorzata Kowalska, Pamela Paprota, Joanna Plata, Marta Starostecka, Klaudia Tkaczyk, Małgorzata Ziółkowska, Grzegorz Pańtak, Aleksander Staniszewski, Mateusz Wróblewski
KORYFEJE: Małgorzata Boruń, Kamil Zdańkowski
TANCERZE ZESPOŁOWI: Julia Domagalska, Sandra Zybała, Bartłomiej Banasiak, Paweł Jacak, Marek Szajner, Piotr Ziółkowski
ADEPCI: Roksana Wieczorek
KIEROWNIK IMPRESARIATU
Anna Jamioł
IMPRESARIAT
Katarzyna Dolatowska, Izabela Lato, Sylwia Skałka, Patrycja Kupis, Edyta S. Chruściak
GRAFIKA, DTP
Renata T. Ciopińska
FOTO, MULTIMEDIA
Bartosz Kruk
SOCIAL MEDIA
Anna Jamioł, Izabela Lato
SEKRETARIAT
Katarzyna Kątna
GŁÓWNA KSIĘGOWA
Małgorzata Małkowska
KSIĘGOWOŚĆ
Alicja Borek, Elżbieta Florek, Ewa Luty
KADRY
Magdalena Handzel
ADMINISTRACJA
Elżbieta Radek
KIEROWNIK TECHNICZNY
Piotr Sarnecki
OBSŁUGA TECHNICZNA SCENY
Adam Bakalarz
Stanislav Kaminskyi
Dawid Kościuk
Piotr Młynek
BIURO PROGRAMU
PRZESTRZENIE SZTUKI
Danuta Śliwa
PRACOWNIA KRAWIECKA
Jolanta Dudek
Małgorzata Sasak
Iryna Mozer
PRACOWNICY PORZĄDKOWI
Ligia Bryk
Elżbieta Naruszewicz
Anna Snoch
Teodozja Rasztabiga
PRACOWNICY SZKOŁY KTT:
KIEROWNIK
Bartosz Penkala
Anna Bartosińska
Anna Budnicka
Anna Daszkiewicz
Małgorzata Krycia
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.
Aktualna obsada
Antonina Kaminska
Miroslav Kaminskyi
/gościnnie/ uchodźcy wojenni z Ukrainy
Zespół artystyczny Kieleckiego Teatru Tańca
soliści:
Małgorzata Kowalska
Marta Starostecka
Aleksander Staniszewski
Małgorzata Boruń
Alicja Horwath-Maksymow
Julia Domagalska
Arkadia Dziarmaga
Pamela Paprota
Joanna Plata
Klaudia Tkaczyk
Roksana Wieczorek
Sandra Zybała
Bartłomiej Banasiak
Paweł Jacak
Marek Szajnar
Mateusz Wróblewski
Kamil Zdańkowski
Piotr Ziółkowski
Aktorzy Teatru Lalki i Aktora Kubuś
Kapitan – Zdzisław Reczyński
Iwan – Andrzej Sielski
Fiedia/Młody – Michał Wilk /aktor niezależny/
Marek Tercz – śpiew
Zespół Trzy Dni Później
Marta Piwowar-Wierzbicka
Joanna Piwowar-Antosiewicz
Marta Groffik-Perchel
Maciej Zakrzewski
Jakub Mitoraj
Trio Trzy Dni Póżniej to polska grupa muzyczna założona w 2000 w Głogowie przez trzy żeńskie głosy: Joannę Piwowar-Antosiewicz (Ms. No One, Digit All Love), Martę Groffik-Perchel i Martę
Piwowar-Wierzbicką. Zespół nagrał cztery, doskonale przyjęte przez krytykę, albumy: Trzy dni później (Dalmafon, 2005), Gdybym (Luna Music, 2009), Pokój jej cieniom (For Tune, 2014), Gryphia
(Home Records 2017). TDP współpracuje z teatrami stołecznymi: Teatrem Roma i Teatrem na Woli, a także z Teatrem Powszechnym w Łodzi oraz Teatrem Zagłębia w Sosnowcu, Teatrem Małym
w Tychach. Zespół stworzył również muzyczne spektakle autorskie, we współpracy ze znanymi twórcami, takimi jak Olga Tokarczuk, czy Wojciech Kuczok. Zespół zdobył wiele prestiżowych,
ogólnopolskich nagród m.in.: Nagrodę Artystyczną imienia Grzegorza Ciechowskiego, Grand Prix Studenckiego Festiwalu Piosenki w Krakowie, FAMY w Świnoujściu, Spotkań Zamkowych w Olszty-
nie. Utwór Kołysanka dziecinna w wykonaniu Zespołu, przez pół roku gościł na Liście Przebojów Programu Trzeciego Polskiego Radia. W 2004 roku w Konkursie Pamiętajmy o Osieckiej TDP wy-
walczył II Nagrodę. Jej wynikiem stało się nagranie płyty z tekstami Bolesława Leśmiana i Agnieszki Osieckiej. W 2014 zespół otrzymał prestiżową nagrodę Grand Prix XVII Konkursu Muzyki Folkowej Polskiego Radia „Nowa Tradycja”. Otrzymał również Nagrodę Specjalną za najbardziej twórczą adaptację muzyki ze zbiorów Oskara Kolberga. Od kilku lat zespół tworzy i prowadzi także
autorskie warsztaty wokalne i interdyscyplinarne dla dorosłych i dzieci – m.in. Bukolla – Baśnie świata – warsztaty muzyczne dla dzieci zwieńczone wspólnym występem uczestników warsztatów
z zespołem TDP (Łódź, 2019; Tychy, 2020); warsztaty wokalne w ramach festiwalu Miejsce Kobiet (Słupsk, 2019). W 2020 r. Zespół obchodził 20-lecie działalności artystycznej grając wspólne koncerty w Polsce i Czechach z Dorotą Barovą (współtwórczynią duetu wiolonczelowego Tara Fuki).