Stół bez szczęścia
Czasami trzeba być obok i czyjąś małą dłoń zamknąć w swojej dużej dłoni. Czasami trzeba spojrzeć głęboko i uważnie w beztroskie oczy dziecka bo dziecko boi się świata.
Elżbieta Szlufik-Pańtak
Wzruszająca opowieść o samotności i walce o uwagę drugiego człowieka. Ukazuje przeżycia dorosłych i dziecka, które jest bacznym obserwatorem i świadkiem relacji istniejących między rodzicami. Spektakl w emocjonalny sposób pokazuje potrzebę miłości rodzicielskiej i partnerskiej oraz trudności jakie przeżywają związani tymi relacjami ludzie.
muzyka Abel Korzeniowski
choreografia Elżbieta Szlufik-Pańtak
Czas trwania 20 min
Występuje 3 tancerzy
Sen Jakuba
Inspiracją do mojego utworu choreograficznego była muzyka Krzysztofa Pendereckiego pt. Przebudzenie Jakuba, czy też Sen Jakuba oraz cytat z Księgi rodzaju:
A gdy Jakub zbudził się ze snu, pomyślał: «Prawdziwie Pan jest na tym miejscu, a ja nie wiedziałem». I zdjęty trwogą rzekł: «O, jakże miejsce to przejmuje grozą! Prawdziwie jest to dom Boga i brama do nieba!»
28, 16-18. Biblia Tysiąclecia, Wydanie trzecie poprawione, Wydawnictwo Pallottinum
Grzegorz Pańtak
choreografia Grzegorz Pańtak
muzyka Krzysztof Penderecki
(wstęp dźwiękowy do utworu muzycznego z oddechów człowieka Grzegorz Pańtak)
kostiumy Agnieszka Brzozowska
światło Grzegorz Pańtak
Czas trwania 12 minut
Występuje 10 tancerzy
Moja ławeczka!
Kiedy umysł podsuwa nam kłamliwe obrazy,
mamy urojenia, cierpimy na apatię,
chorujemy na nieakceptowanie świata rzeczywistego,
Czy możemy sami sobie pomóc?
Czy ktoś bliski może być lekiem na zranioną duszę?
Spektakl opowiada o przeżyciach schizofrenika, jego borykaniu się z natrętnymi myślami. Choreografia mimo poważnego i dramatycznego tematu jest momentami wesoła, momentami wzruszająca.
muzyka Antonio Vivaldi – Cztery Pory Roku – Jesień
Franz Joseph Haydn – Symfonia d-dur Nr 101
choreografia Elżbieta Szlufik-Pańtak
czas trwania 15 min
występuje 4 tancerzy
Monochrome
Spektakl jest kalejdoskopem tanecznych obrazów. Obrazów afabularnych ale nie pozbawionych emocji. To one stanowią punkt wyjścia dla choreografii. Są pretekstem do ukazania zależności pomiędzy jednostką a zbiorowością. To spektakl o różnych odcieniach tanecznych relacji osadzonych w monochromatycznej przestrzeni sceny.
Jacek Przybyłowicz
choreografia, kostiumy Jacek Przybyłowicz
muzyka Nine Inch Nails
reżyseria światła Marc Heinz
Czas trwania 30 minut
Występuje 24 tancerzy
Galeria
